مهرناز صاحب‌جمع پیشکسوت پرستاری در گفت‌و‌گو با خبرنگار نظام پرستاری با بیان اینکه مشکل اصلی پرستاران بازنشسته در سیستم درمان، رها شدن آن‌ها پس از بازنشستگی است، اظهار کرد: پرستاران پس از بازنشستگی، فراموش می‌شوند، به طوری که گویی مهره سوخته هستند و قصد ادامه کار نداشته باشند، مورد فراموشی واقع می‌شوند، در حالی که انتظار دارند از سوی یک نهاد، به آن‌ها توجه ‌شود.

 

وی افزود: لازم است سازمان نظام پرستاری پروتکلی برای پرستاران بازنشسته طراحی کند تا پس از بازنشستگی نیز بتوانند از مزایایی برخوردار شوند.

 

پیشکسوت پرستاری ادامه داد: پرستارانی که پس از ۳۰ سال خدمت، بازنشسته شده‌اند در هیچ جلسه‌ای دعوت و تقدیر نمی‌شوند و از آن‌ها یاد نمی‌شود، درحالی که پرستاران زحمات زیادی برای بیماران می‌کشند و نباید زحمات آن‌ها فراموش شود. 

 

صاحب جمع تصریح کرد: برخی مترون‌ها که در حال حاضر در بخش خصوصی مشغول فعالیت هستند سابقه سرپرستار و مترون بودن و نیز تجربه زیادی ندارند، از سوی دیگر به دنبال این هستند که جایگاه خود را ثابت نگه دارند، بنابراین استقبالی از پرستاران با تجربه‌تر نمی‌کنند.

 

وی گفت: افزایش مبلغ سنواتی که پرستاران دریافت می‌کنند نیز با نرخ تورم تناسبی ندارد و به دلیل افت ارزش پول ملی، با سنواتی که یک پرستار دریافت می‌کند نمی‌توان کار خاصی انجام داد.

 

پیشکسوت پرستاری تصریح کرد: پرستاران بازنشسته برای تمدید صلاحیت حرفه‌ای باید ۱۲۵ ساعت کلاس بگذرانند، اما این کلاس‌ها باید ارزان‌تر و رایگان به پرستاران ارائه شود‌، از سوی دیگر پیشنهاد می‌کنم طی این دوره از سوی پرستاران بازنشسته در سامانه ثبت شود، در حالی که سامانه برای پرستاران بازنشسته کارکردی ندارد. 

وی با بیان اینکه نداشتن پوشش بیمه تکمیلی از دیگر چالش‌های پرستاران بازنشسته است، خاطرنشان کرد: پرستاران بازنشسته که به دلیل افزایش سن دچار مشکلات جسمی می‌شوند، نیاز به بیمه تکمیلی نیز دارند، اما متاسفانه از این بیمه برخوردار نیستند.

 

صاحب‌جمع یادآور شد: اگر پرستاران تأمین مالی شوند نیاز ندارند که سه شیفت کار کنند و مشکلات معیشتی و فشار کاری آن‌ها کاهش می‌یابد.

 

 

پرستاران بازنشسته تجارب زیادی دارند که دانشجویان و پرستاران تازه کار می‌توانند از آن بهره‌مند شوند

 

 

همچنین در ادامه نیز، منیره ضیایی پرستار بازنشسته بیمارستان اختر نیز با بیان اینکه باید شرایطی فراهم شود که پرستاران پس از بازنشستگی بتوانند فعالیت داشته باشند، گفت: پرستاران در دوران جوانی خود برای خدمت‌رسانی، از همسر و فرزند خود دور مانده‌اند، اما وقتی بازنشسته می‌شوند، تنها می‌مانند و از آن‌ها دعوت به کار و فعالیت نمی‌شود، این مسئله در حالی رخ می‌دهد که پرستاران بازنشسته تجارب زیادی دارند که دانشجویان و پرستاران تازه کار می‌توانند از آن بهره‌مند شوند.

 

وی افزود: یکی از مشکلات پرستاران بازنشسته این است که اگر بخواهند در جایی مشغول به کار شوند، به دلیل شرایط سنی، برای همکاری با مراکز درمانی و بیمارستان‌ها، پذیرفته و دعوت به کار نمی‌شوند. 

 

این پیشکسوت پرستاری ادامه داد: برخی پرستاران در کلینیک‌های زیبایی مشغول فعالیت هستند و درآمد نیز کسب می‌کنند، اما با توجه به تجاربی که دارند، جایگاهی که در این مراکز زیبایی پیدا می‌کنند در متناسب با شأن آن‌ها نیست.