عضو شورای عالی سازمان نظام پرستاری گفت: پرستاران در 18 ماه گذشته بدون استراحت و مرخصی، شبانه روز در خدمت بیماران کرونا بوده اند، سختی کار و فشار کاری مضاعف، مشاهده مرگ بیماران و کمبود نیرو آنان را خسته کرده است و به شدت به مرخصی و استراحت نیاز دارند.

یوسف رحیمی در گفت و گو با خبرنگار نظام پرستاری افزود: تبعیض در هرجایی که باشد، سبب اختلاف و کاهش انگیزه است. تفاوتی که بین نیروهای شرکتی و رسمی در گروه پرستاری هست با وجود تحصیل و خدمات یکسان، اختلاف و کاهش انگیزه را در بر دارد.

وی ادامه داد: با توجه به اینکه پرستاران نزدیک به دو سال با بیماری کرونا دست و پنجه نرم میکنند و مبارزه با این بیماری یک نبرد فرسایشی برای آنها است. برای جلوگیری از خستگی و فرسایشی شدن پرستاران نیاز به جذب نیرو در سیستم درمان کشور داریم. به خصوص در این شرایط که بخش های غیر فعال بیمارستان نیز به دلیل افزایش کرونا فعال شده است. 

عضو شورای عالی نظام پرستاری گفت: افزایش بیماران و نبود پرستار کافی به کار و زحمت بیشتر پرستاران منجر می شود. و همین امر باعث آسیب و فرسایش پرستاران و کاهش خدمات با کیفیت درمانی برای بیماران است. 

رحیمی ادامه داد: اولین معضل در گروه پرستاری، کمبود نیرو است و لازم است به صورت کارشناسی و سازمان یافته در این خصوص تصمیم گرفته شود تا به استانداردهای جهانی نسبت پرستار به جمعیت نزدیک شوم. وجود نیروی کافی کیفیت خدمات پرستاران افزایش می دهد و از فرسودگی پرستاران جلو گیری می کند.


وی افزود: فوت بیمار فشار روحی و روانی زیادی را برای پرستاران ایجاد می کند، شایسته است مرخصی هایی در نظر گرفته شود تا التیام بخش روحی برای پرستاران باشد. متاسفانه در بحران کرونا نه تنها پرستاران مرخصی نداشتند، بلکه در شیفت های طولانی مدت در حال ارائه خدمات به بیمار هستند. 

عضو شورای عالی نظام پرستاری در خصوص تبعیض میان نیروی شرکتی و رسمی در گروه پرستاری گفت: تبعیض در هرجایی که باشد، سبب اختلاف و کاهش انگیزه است. تفاوتی که بین نیروهای شرکتی و رسمی در گروه پرستاری هست با وجود تحصیل و خدمات یکسان، اختلاف و کاهش انگیزه را در بر دارد. از مسئولان می خواهیم به این موضوع به طور جدی بپردازند. 

رحیمی خاطر نشان کرد: در بحران کرونا و تعطیلات، مشاغل دیگر تعطیل و دور کار بوده اند، در حالی که پرستاران شبانه روز مشغول ارائه خدمت هستند، بنابراین مناسب است امتیازاتی برای این عزیزان در نظر گرفته شود که کمکی برای معیشت و التیام سختی آنها باشد.