زکیه فقیهی در گفت‌و‌گو با خبرنگار روابط عمومی سازمان نظام پرستاری با اشاره به فعالیت‌های هنری خود اظهار کرد: من به مدت ۱۲ سال مجری - کارشناس یک برنامه پزشکی در حوزه شعر بودم که سه برنامه زنده یک ساعته در هفته برگزار می‌شد؛ از کارهای فرهنگی - هنری دیگری که می‌توانم به آن اشاره کنم همایشی بود که در حوزه سلامت برگزار و در تهران طرحی درمورد بیماران کووید 19 اجرا شد که فیلمنامه من در بین ۳۶۰ اثر اول شد که قرار است که این فیلم ساخته شود.

وی ادامه داد: این فیلمنامه در مورد نقش پرستاران در حوزه سلامت در دوران کرونا است و نقش اصلی فیلم هم یک پرستار است.

 

فقیهی با بیان اینکه نام فیلم «صید نفس» است، افزود: موضوع فیلمنامه خیلی مرتبط با این اسمی که برایش انتخاب کرده‌ام، است زیرا این فیلمنامه براساس واقعیت نوشته شده و در بندرعباس برای اعزام تعدادی ازبیماران در مسیر اتفاق میفتد و در نهایت منجر به نجات بیماران می‌شود و پرستاران خیلی به سختی می‌افتند.

 

کارشناس اداره نظارت و ارتباط بخشی در معاونت درمان دانشگاه تهران در پاسخ به این سؤال که «چه شد که در کنار حرفه پرستاری به فکر ساختن فیلم نیزافتادید؟»، گفت: از چند جهت بوده است، اول اینکه به نظر من جامعه رشته پرستاری را به خوبی نمی‌شناسد، یعنی هنوز واژه پرستار را برای نگهداری سالمندان یا کودکان استفاده می‌کنند، در صورتی که پرستاری یک گرایش تخصصی از یک رشته تخصصی است؛ فکر می‌کنم اگر پرستاران کار فرهنگی نکنند، کسانی می‌آیند و در مورد رشته آثاری خلق می‌کنند که حقیقت مطلب را درک نکرده‌اند، یعنی آن چیزی را که ما می‌توانیم به عنوان رشته خود در جامعه نمود دهیم، هیچوقت یک فرد که پرستار نیست نمی‌تواند این کار را انجام دهد.

 

فقیهی بیان کرد: در حوزه سلامت هم همینطور بود و علت اینکه من انتخاب کردم که در کنار پرستاری در حوزه مجری‌گری صدا و سیما نیز فعال باشم، به این دلیل بوده که فکر می‌کنم نه تنها پزشک، بلکه پرستار خیلی بیشتر با مردم در ارتباط نزدیک است و مطالبی را در اختیار مردم می‌تواند قرار دهد که خیلی مطالب مفیدتر و ارزشمندتری است.

 

وی اضافه کرد: معتقدم که پرستار بودن به این معنا نیست که فقط بر بالین بیمار بنشینند و علاوه بر این کار، وظایف متعدد دیگری هم بر عهده ما پرستاران است که یکی از آن‌ها فعالیت فرهنگی است.

 

کارشناس اداره نظارت و ارتباط بخشی در معاونت درمان دانشگاه تهران در پاسخ به این که «توصیه شما برای ورود سایر پرستاران به حوزه فرهنگی چیست؟»، تصریح کرد:‌ اول اینکه انسان نباید تک بُعدی رشد کند، یعنی اینکه در یک حوزه تحصیل کند و همان کار را انجام دهد، بلکه فعالیت فرهنگی بسیار می‌تواند تأثیرگذار باشد. دوم اینکه خیلی از پرستاران هستند که در رشته‌های مختلفی سررشته دارند و هنرمندان درجه یکی هستند که باید مورد حمایت قرار گیرند؛ امیدوارم تسهیلاتی به این افراد داده شود که بتوانند فعالیت فرهنگی خودشان رو به منصه ظهور برسانند؛ کمک کردن به آن‌ها می‌تواند هم در افزایش آرامش‌شان و هم در رسالتی که برعهده‌شان است، تأثیرگذار باشد.

 

فقیهی در پاسخ به سؤال دیگری مبنی بر اینکه مشکل عمده پرستاران چیست؟ خاطرنشان کرد: اگر بخواهیم نگاهی به آمار مهاجرت پرستاران بیندازیم، با توجه به افزایش آمار، این خیلی اتفاق بدی است زیرا سرمایه‌گذاری زیادی توسط خانواده‌ها و دولت می‌شود که یک پرستار و پزشک تربیت شود، اما ما به راحتی یک کارشناس پرستاری زبده را از دست می‌دهیم.

 

وی ادامه داد: به طور قطع یکی از بزرگترین مشکلات، مسائل مالی است که پرستاران در مقایسه با مشاغل دیگر، حق واقعی را دریافت نمی‌کنند و با توجه به تورمی که در جامعه است، متاسفانه می‌بینیم که مشاغلی که سختی زیادی ندارند، به راحتی دو برابر ما پرستاران دستمزد می‌گیرند و این باعث ناراحتی و ناامیدی همکاران می‌شود و برای تأمین یک زندگی عادی در مضیقه هستند.

 

کارشناس اداره نظارت و ارتبط بخشی معاونت درمان دانشگاه تهرن تأکید کرد: مسئله دیگر، فشار کاری است که پرستاران به دلیل کمبود نیرو متحمل می‌شوند که نارضایتی ایجاد می‌کند و باعث مهاجرت ‌آن‌ها می‌شود.

 

فقیهی در پایان خاطرنشان کرد: مسئله دیگر در مورد مزایا و تسهیلات و پرداختی‌هایی است که یکی دو ماه است آغازشده و مبتنی بر عملکرد پرستاران است، اما متأسفانه در پرداخت آن هم انصاف به خرج نداده‌اند، یعنی خیلی از پرستاران به خاطر توانمندی‌هایشان در پُست‌های دیگری اشتغال دارند که می‌بینیم مبتنی بر عملکردشان به آن‌ها دستمزد پرداخت نمی‌کنند که منصفانه نیست.