یک کارشناس پرستاری گفت: چیزی که باعث شد من همیشه به کارم عشق بورزم و به شغلم علاقه داشته باشم و در کنار استرس‌هایی که شغل پرستاری برایم داشته، بتوانم آرامش داشته باشم و این استرس‌ها را کنترل کنم، انجام فعالیت‌های هنری بود.

فریبا سلطانی کارشناس پرستاری در گفت‌‌وگو با خبرنگار روابط عمومی سازمان نظام پرستاری گفت: من در حدود ۱۶سال در اتاق عمل فعالیت می‌کردم و سرپرستار بخش بودم؛ همانطور که استحضار دارید، اتاق عمل فوق‌العاده کار سنگین و استرس‌زایی است. بعد از آن در قسمت سوپروایزر بخش بالینی و قسمت آموزش سلامت فعالیت کردم. چیزی که باعث شد من همیشه به کارم عشق بورزم و به شغلم علاقه داشته باشم و در کنار استرس‌هایی که شغل پرستاری برایم داشته، بتوانم آرامش داشته باشم، انجام فعالیت‌های هنری بود.

وی با اشاره به فعالیت همزمان در زمینه  خطاطی و نگارش دلنوشته‌ها، تصریح کرد: دلنوشته‌ها و اشعاری که می‌نویسم برگرفته از اتفاق‌هایی است که در محیط کار برایم رخ می‌دهد یا مسائل دیگر است که خیلی در دید و افکارم تأثیر می‌گذارد و نگرشم نسبت به زندگی را متأثر می‌کند.

این کارشناس پرستاری ادامه داد: من از اتفاقاتی که در دوره کرونا افتاد مطالبی را نوشتم که خیلی کمک می‌کرد تا با وجود این اتفاق‌ها نسبت به زندگی دید بهتری داشته باشم و بتوانم مرگ را بهتر لمس کنم.

وی با بیان اینکه نباید فقط به شکل یک شغل به پرستاری نگاه کرد، خاطرنشان کرد: باید نسبت به شغل خود احساس هم داشته باشیم؛ اگر این حس را داشته باشیم که ما به یک انسان کمک می‌کنیم و با این احساس، کارمان را انجام دهیم، به طور قطع وظایف خود را دقیق‌تر و بهتر انجام می‌دهیم و خستگی کار را هم احساس نمی‌کنیم. من این امر را سرلوحه کار خود قرار دادم و تا الآن هم از اینکه احساساتم را در شغلم دخیل کردم، راضی هستم.

این کارشناس پرستاری همچنین در پاسخ به این سؤال که پرداختن همکاران پرستار به هنر را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ گفت: همکاران و دوستان بنده از انجام کارهای هنری خیلی استقبال می‌کنند. من برای همکارانم نیز شعرهایم را می‌خوانم و آن‌ها برداشتشان از شعر را برای من توضیح می‌دهند.

سلطانی تأکید کرد: من همیشه به همکارانم توصیه می‌کنم که سعی کنید از هنر و یا گوش دادن به موسیقی‌ای که برآمده از دل طبیعت باشد برای آرامش و صیقل دادن روح و جسم‌تان استفاده و خستگی خود را اینگونه رفع کنید.

بخشی از اشعار سروده‌های فریبا سلطانی به شرح زیر است:

زندگی را نوش کن

لحظه در لحظه ی عشق

زندگی را فوت کن

همچو کاه، وقت خرمن کوفتن

زندگی را یاد کن

پی هر خاطره ی شاد و قشنگ

زندگی را تو ببخش

به هر آنکس که دلت عاشق اوست