به گزارش روابط عمومی سازمان نظام پرستاری، هشتم اسفندماه مصادف با سالروز بمباران شیمیایی بیمارستان صحرایی حضرت فاطمه‌الزهرا (س) است که این روز در تقویم‌ها به نام روز «بسیج جامعه پزشکی» نامگذاری شده است. 

نام «بیمارستان حضرت فاطمه‌زهرا(س)» برای بسیاری از رزمندگان خاطره‌انگیز است. بسیاری از آن‌ها در این بیمارستان درمان و بسیاری از این نقطه به بیمارستان‌های دیگر اعزام شدند. این بیمارستان بمباران‌های متعددی را از سر گذراند و پزشکان و پرستاران در این شرایط و بویژه در شرایط بمباران شیمیایی و قطع برق، دست از تلاش برنداشتند و به مداوای مجروحان پرداختند.  

 نگاهی به این واقعه تاریخی و همین طور چگونگی شکل‌گیری آن در زمان خودش، اقدامی قابل تحسین است که بازخوانی آن خالی از لطف نیست. 

 

زمستان سال ۶۴ قرار بود، عملیات بزرگی در جنوبی‌ترین نقاط جبهه‌های دفاع مقدس انجام گیرد. والفجر ۸ در یک مقطع حساس جنگ برنامه‌ریزی شده بود و همه می‌دانستند با توجه به اهمیت منطقه عملیاتی (فاو) احتمالاً جبهه خودی با شهدا و مجروحان قابل توجهی روبه‌رو شود؛ لذا برای آمادگی بیشتر برای پذیرش مجروحان احتمالی عملیات، یک بیمارستان صحرایی در ۳۰ کیلومتری جنوب آبادان و در منطقه خسروآباد تأسیس شد. بیمارستانی که بسیار نزدیک به خطوط درگیری بود و از این حیث، اقدامی قابل توجه به شمار می‌رفت. 

بیمارستان حضرت فاطمه‌زهرا (س) در 30 کیلومتری جنوب آبادان، درمنطقۀ خسروآباد و ده چوئبده آبادان با طراحی و نظارت قرارگاه مهندسی خاتم‌الانبیاء و اجرای ادارۀ کل مسکن و شهرسازی استان خوزستان، در سال 1364 برای عملیات والفجر 8 احداث شد. ساخت این بیمارستان در اوایل سال 1364 آغاز شد و برای عملیات والفجر 8 به بهره‌برداری رسید، عملاً فقط شب‌ها کار ادامه داشت و روزها برای رعایت اصول حفاظتی، بخش مهندسی اجازۀ فعالیت نداشت. 

 

با شروع عملیات والفجر ۸ در بیستم بهمن ۱۳۶۴ و تصرف فاو در همان روز‌های ابتدایی عملیات، حکومت بعث عراق سعی کرد به هر ترتیب ممکن این شبه‌جزیره مهم را پس بگیرد؛ بنابراین تا حدود ۷۰ روز پس از تصرف فاو، عراق پاتک‌های سنگینی را اجرا کرد. 

روز ۸ اسفند ۶۴ سنگین‌ترین حملات هوایی به بیمارستان صحرایی فاطمه زهرا (س) صورت گرفت. این حمله هم تخریبی بود و هم شیمیایی. در این روز بیش از ۱۰ فروند هواپیمای عراقی یک ربع ساعت به بمباران بیمارستان پرداختند. ابتدا جنگنده‌ها سعی کردند تا آنجا که می‌توانند به تأسیسات بیمارستان آسیب برسانند. سپس جنگنده‌های دیگر آمدند و دو بمب شیمیایی با فواصل مختلف جلوی در‌های ورودی اورژانس و کادر درمانی بیمارستان پرتاب کردند. این مسأله باعث آلوده شدن بیمارستان شد و بسیاری از مجروحان حاضر در اورژانس علاوه بر مجروحیت‌هایی که داشتند، با عامل شیمیایی خردل نیز جراحت یافتند، به‌رغم این فاجعه، بیمارستان صحرایی فاطمه زهرا (س) در عملیات دیگر نیز مورد استفاده قرار گرفت و بعد‌ها نیز دوباره با بمباران دشمن روبه‌رو شد. 

 

این بیمارستان به غیر از عملیات والفجر 8، درعملیات‌های کربلای 3، 4، 5 و تک‌های دشمن پس از عملیات‌هایی که در این منطقه توسط رزمندگان انجام می‌گرفت، استفاده می‌شد. امکانات آن شامل هشت اتاق عمل و بخش‌های اورژانس، دندانپزشکی، داروخانه، بانک خون، درمانگاه، بخش ش.م.ر، آزمایشگاه و دیگر بخش‌های مورد نیاز بود. 

 

بیمارستان حضرت فاطمه‌زهرا(س) سنگین‌ترین حملات هوایی، بمباران هم‌زمان تخریبی و شیمیایی را از سر گذراند و به نمادی برای مقاومت جامعۀ پزشکی و نظام سلامت تبدیل شد.