رئیس هیئت مدیره نظام پرستاری ملایر گفت: پرستاران در بحران کرونا سخت ترین شرایط کاری را تجربه می کنند، مشکلات آنان فقط  کمبود نیرو و فرسودگی جسمی نیست، فشارها و خستگی های روانی بیشتر آنان را آزار می دهد.

غلامرضا مباشری در گفت و گو با خبرنگار سازمان نظام پرستاری افزود: همچنان در شرایط بحران کرونا قرار داریم و فشار کاری زیادی بر دوش کادر درمان است. پرستاران به مدت دو سال است شبانه روزی با شیفت های طولانی مشغول ارائه خدمات به بیماران هستند.
 
وی با اشاره به تحقیقی که اخیرا درباره آسیب های اجتماعی پرستاران منتشر شده گفت: در چنین شرایطی که پرستاران با فشارهای سنگین جسمی و روانی، اضافه کاری های زیاد و با بیماری و مرگ بیماران مواجه هستند. انتشار مطالبی ناقص و غیر معتبر درباره افکار خودکشی بین پرستاران در بیمارستانهای ملایر باعث آسیب روحی و روانی بیشتر پرستاران شده است.

رئیس هیئت مدیره نظام پرستاری ملایر ادامه داد: در تحقیقات مربوط به اپیدمی کرونا، طیف گستردهای از تأثیرات روانی اجتماعی بر افراد در سطح فردی، اجتماعی و بینالمللی در هنگام شیوع کرونا گزارش شده است؛ همچنین کادر بهداشت و درمان، بهویژه افرادی که در مواجهه با بیماران کووید 19 کار میکنند، بیشتر از همه در معرض هر دو خطر عفونت و مشکلات بهداشت روانی هستند و ترس از انتقال ویروس به خانوادهها، دوستان یا همکارانشان را تجربه میکنند.

وی ادامه داد: اخیرا پژوهشی در خصوص افزایش افکار خودکشی در پرستاران بیمارستان های ملایر منتشر شده است. که داده های آن نامشخص و اندک است و به هیچ وجه ادعاها و آمارهای مطرح در این تحقیق قابل تایید و تعمیم نیست.

مباشری افزود: طی بررسی های صورت گرفته، پژوهشگر به طور نسبی از تعدادی از پرستاران تحقیق کرده اما آمار به دست آمده را به کل پرستاران بیمارستان ها نسبت داده است در حالی آنالیز داده ای این تحقیق درست نیست.

رئیس هیئت مدیره نظام پرستاری ملایر بیان کرد: همهگیری بیماری کووید 19 با نگرانی بینالمللی همراه بوده است و چالشی برای مشکلات روانشناختی در همه کشورها محسوب میشود. بر اساس شواهد، افراد عادی، بیماران، کادر درمان و اعضای خانواده بیماران و پرستاران، در معرض آسیب روانی ناشی از همهگیری این ویروس هستند. 

مباشری گفت: با وجود این واقعیت ها، اینکه بخواهیم در روش تحقیق خود آنالیزی از برخی افراد کادر درمان یک بیمارستان را به همه پرستاران بیمارستان ها یا حتی پرستاران کشور تعمیم دهیم، جایز و علمی نیست زیرا تحقیق باید بر اساس داده های مشخص و پرسش از نمونه های کافی با پراکندگی مناسب از پرستاران بیمارستان ها انجام شود.

رئیس هیئت مدیره نظام پرستاری ملایر افزود: لازم است پژوهشگران قبل از انجام تحقیق و انتشار مطالبی که هم دقیق و علمی نیست و هم می تواند پیامدهای روانی و اجتماعی منفی داشته باشد. از دقت داده ها و پژوهش خود مطمئن شوند و در صورت دقت پژوهش مطالب آن را ابتدا در اختیار سازمانهای مسئول قرار دهند تا صحت داده ها بررسی شود.

مباشری گفت: بررسی های میدانی نشان می دهد خستگی روانی پرستاران بیشتر از خستگی جسمی آنان است، اما این مساله به هیچوجه به معنای افزایش افکار خودکشی نیست. پرستاران تحت فشار کاری زیاد هستند، فوت بیماران و عزیزانشان را مشاهده می کنند و سختی کار در بیمارستان و فشار روانی بالاست اما نتیجه گیری اشتباه از این وضعیت اقدامی غیر علمی و زیانبار است.

رئیس هیئت مدیره نظام پرستاری ملایر افزود: مهم است پرستارانی که در خط مقدم مبارزه با ویروس کرونا کار میکنند نه تنها از منابع سلامت روانی برخوردار باشند، بلکه مسئولان با پیگیری به موقع مطالبات قانونی آنان برای افزایش انگیزه و کاهش استرس و فشار روانی آنان اقدام کنند.

وی درباره مطالبات پرستاران بیان کرد: مسئولان برای کاهش فشار جسمی و روانی پرستاران باید پیگیر مطالبههای بحق جامعه پرستاری باشند. در این صورت است که می توانیم کمی از خستگی و فشار روانی آنان را التیام ببخشیم. جذب نیروی پرستاری از مهمترین اولویت های کادر درمان به شمار میرود، تا پرستاران مجبور به شیفت های طولانی و بدون مرخصی به علت کمبود نیرو نباشند.

رئیس هیئت مدیره نظام پرستاری ملایر در خصوص تبدیل وضعیت پرستاران شرکتی گفت: پرستاران شرکتی و 89 روزه دارای حقوق و مزایایی کم و بدون امنیت شغلی در حال خدمت رسانی به بیماران هستند و از ابتدای بحران کرونا در مبارزه با این بیماری همراه پرستاران رسمی در خط مقدم بوده اند. قطعا تبدیل وضعیت پرستاران شرکتی و 89 روزه و ثبات گرفتن امنیت شغلی آنان باعث افزایش انگیزه پرستاران و کاهش فشارهای جسمی و روانی آنان می شود. 

مباشری تصریح کرد: برخی مردم رعایت پروتکلهای بهداشتی را به شوخی گرفتهاند، حال آنکه رعایت این توصیهها موضوع پیچیدهای نیست و فقط  کافی است در اماکن عمومی ماسک بزنیم، فاصله فیزیکی را رعایت کنیم و در تجمعات شرکت نکنیم.